คำคมสุภาษิตจีน
เกียรติยศย่อมเกิดจากการกระทำที่สุจริต
ถ้าคุณหัวเสีย คุณจะเสียหัว
อย่าไล่สุนัขให้จนตรอก อย่าต้อนคนให้จนมุม
อำนาจที่ปราศจากเหตุผล คือ อำนาจของคนพาล อำนาจที่ปราศจากความเมตตา คือ อำนาจที่นำมาซึ่งความปราชัย
ถ้าคุณคิดจะเป็นใหญ่ คุณก็จะได้เป็นใหญ ถ้าคุณคิดอยากเป็นอะไร คุณก็จะได้เป็นสิ่งนั้น
เพราะแสวงหา มิใช่เพราะรอคอย เพราะเชี่ยวชาญ มิใช่เพราะโอกาส เพราะสามารถ มิใช่เพราะโชคช่วย ดังนี้แล้ว "ลิขิตฟ้าหรือจะสู้มานะตน"
นกทำรังให้ดูไม้ ข้าเลือกนายให้ดูน้ำใจ
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติ คือ ผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น
จริงคือลวง ลวงคือจริง ถ้าคุณคิดว่าข้าศึกมีทางเลือกเพียง 2 ทาง จงแน่ใจได้ว่าเขาจะเลือกทางที่ 3
ถ้าสติไม่มา ปัญญาก็ไม่มี
มังกรถ้าไร้หัว หางก็ตีกันเอง ถ้าคานบนเอน คานล่างก็เบี้ยว ถ้าเสาเอกเฉียง เสาโทก็เฉียง
คนมองไม่เห็นการณ์ไกล ภัยก็จะมาถึงตัว คนไม่รู้จักตัดไฟ ภัยก็จะน่ากลัว
ยามเรืองรุ่งพุ่งเปรี้ยงดุจเสียงฟ้า แม้เทวายังสยบหลบทางให้ จะหยิบดาวเดือนชมก็สมใจ คงร้องให้วันหนึ่งแน่ คราวแพ้มี
ไม้คดใช้ทำขอเหล็กงอใช้ทำเคียว แต่ คนคดเคี้ยวใช้ทำอะไรไม่ได้เลย
เล่นหมากรุก อย่าเอาแต่บุกอย่างเดียว เดินหมากรุกยังต้องคิด เดินหมากชีวิต จะไม่คิดได้อย่างไร
เมื่อเสียหลักก็ต้องหลบอย่างฉลาด เมื่อพลั้งพลาดต้องรู้หลึกใส่ปลีกหาง ค่อย ๆ คิด ค่อย ๆทำ ค่อยคลำทาง จึงจะย่างสู่จุดหมายเมื่อปลาย
มือ
ปลาใหญ่มักตายน้ำตื้น
เกียรติยศย่อมเกิดจากการกระทำที่สุจริต
เมื่อใครสักคนหนึ่ง ทำผิด ท่านอย่าเพิ่งตำหนิหรือต่อว่าเขา เพราะถ้าท่านเป็นเขาและตกอยู่ในสภาพแวดล้อมเช่นเดียวกับเขา ท่านอาจจะตัดสินใจทำเช่นเดียวกับเขาก็ได้
การบริหารคือการทำงานให้สำเร็จโดยอาศัยมือผู้อื่น
ผู้ปกครองระดับธรรมดา ใช้ความสารมารถของตนอย่างเต็มที่ ผู้ปกครองระดับกลาง ใช้กำลังของคนอื่นอย่างเต็มที่ ผู้ปกครองระดับสูง ใช้ปัญญาของคนอื่นอย่างเต็มที่
อ่านคนออก บอกคนได้ ใช้คนเป็น
เมื่อนักการฑูตพูดว่า "ใช่ หรือ อาจจะ" เขามีความหมายว่า "อาจจะ" เมื่อนักการฑูตพูดว่า "อาจจะ" เขามีความหมายว่า "ไม่" เมื่อนักการฑูตพูดว่า "ไม่" เขาไม่ใช่นักการฑูต เพราะนักการฑูตที่ดีจะไม่ปฏิเสธใคร
เมื่อสุภาพสตรีพูดว่า "ไม่" หล่อนมีความหมายว่า "อาจจะ" เมื่อสุภาพสตรีพูดว่า "อาจจะ" หล่อนมีความหมายว่า "ใช่ หรือ ได้" เมื่อสุภาพสตรีพูดว่า "ใช่ หรือ ได้" หล่อนไม่ใช่สุภาพสตรี
คิดทำการใหญ่ อย่าสนใจเรื่องเล็กน้อย
ตาสามารถมองเห็นสิ่งที่ไกลได้ แต่ไม่สามารถ มองเห็นคิ้วของตน คนส่วนใหญ่ใส่ใจกับผลได้ระยะสั้นเท่านั้น แต่คนฉลาดอย่างแท้จริงจะมองไปยังอนาคต
อำนาจที่ปราศจากเหตุผล คือ อำนาจของคนพาล อำนาจที่ปราศจากความเมตตา คือ อำนาจที่นำมาซึ่งความปราชัย
ยามเรืองรุ่งพุ่งเปรี้ยงดุจเสียงฟ้า แม้เทวายังสยบหลบทางให้ จะหยิบดาวเดือนชมก็สมใจ คงร้องให้วันหนึ่งแน่ คราวแพ้มี
ตัดไผ่อย่าไว้หน่อ ฆ่าพ่ออย่าเหลือลูก คิดทำการใหญ่ ใจคอต้องเหี้ยมหาญ
ข้าพเจ้ายอมทรยศต่อคนทั้งโลก ดีกว่าให้คนในโลกทรยศต่อข้าพเจ้า
เป็นแม่ทัพแล้วไม่กล้าตัดหัวคน เป็นแม่ทัพที่ดีไม่ได้
คนฉลาดปราดเปรื่อง เขานั่งนิ่งสงวนคม
ไม่มีใครเลี้ยงอาหารใครเปล่า ๆ โดยไม่หวังผลประโยชน์ตอบแทน
ศัตรูที่ร้ายเหลือ ไม่เท่าเกลือเป็นหนอน
ความรู้ คือ อำนาจ
นั่งภูดูเสือ กัดกัน
เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมียอดคน ฉะนั้นจึงอย่าประมาท
ถ้าเป็นกษัตริย์ แล้ว ไม่โลภ ก็ เป็นกษัตริย์ ที่ดีไม่ได้ ถ้าเป็นนักบวชแล้วโลภ ก็ เป็นนักบวช ที่ดีไม่ได้
ตาสามารถมองเห็นสิ่งที่ไกลได้ แต่ไม่สามารถ มองเห็นคิ้วของตน
น้ำไหลลงสู่ที่ต่ำฉันใด เราก็กลายเป็นคนฉลาดในช่วงเวลาลำบากฉันนั้น
ดวงอาทิตย์ทำให้ทุกสิ่งกระจ่างชัด แต่ เรายังต้องทำความเข้าใจในส่วนที่มืด ซึ่งยังคงดำรงอยู่
ความรีบร้อนมักนำความผิดพลาดมาให้เสมอ
ผู้มีความเพียรอย่างแรงกล้า เท่ากับสำเร็จไปแล้วครึ่งหนึ่ง
การกล่าววาจากระทบผู้อื่น เหมือนคมมีดกรีดหัวใจ
หญิงขี้เกียจกับเตียงที่อบอุ่นย่อมแยกจากกันยาก
เรื่องราวของครอบครัวไม่ควรแพร่งพรายออกนอกเรือน
คบหากันเพราะรูปโฉม ความงามร่วงโรย ความรักก็สลาย
เมื่อฝ่ายหนึ่งไม่ต้องการ ทั้งคู่ก็ย่อมไม่เกิดทะเลาะกัน
อยู่บ้านอาศัยพ่อ แต่งงานอาศัยสามี เมื่อเฒ่าอาศัยลูกหลาน
จงเอาความรักบุตรภรรยาไปมอบให้แก่บิดามารดา
ภรรยาเพื่อน อย่าได้รังแกล่วงเกิน
มารดาที่อบรมดีคนเดียวมีค่าเลิศเท่าครูร้อยคน
พันคนก็มีเรื่องทุกข์พันอย่าง แต่มีทุกข์ไม่เหมือนกันสักคน
ปัจจุบันละเลยเรื่องเล็กน้อย ภายหน้าเสียใจอย่างใหญ่หลวง
การพูดจาไม่รู้จักถ่อมตน ธุรกิจก็ยากที่จะประสบผล
คนที่ไม่มีรอยยิ้มแย้ม อย่าคิดเปิดทำกิจกรรมการค้า
คนต้องมีกิริยาสุภาพ ดุจดอกไม้ต้องมีกลิ่นหอม
ผู้ชอบทะเลาะวิวาท ย่อมมีมิตรน้อย
ถอยสักก้าว ทะเลดูสวย ท้องฟ้าสดใส
อาศัยผู้อื่นอย่าเอาแต่ใจตน ต้องเรียนรู้นิสัยผู้อื่นไว้ด้วย
ผู้ไร้สัจจะ ถึงจะมีความสามารถก็ไร้ประโยชน์
มูลเหตุแห่งความเสียทรัพย์มาจากความเร่งรีบเสมอ
เดินพลาดเพียงก้าวเดียว อาจทำให้งานใหญ่พังได้
ผู้ไม่คิดการณ์ไกล มักประสบความทุกข์ยากเมื่อจวนตัว
บุคคลเปิดช่องให้โทษะครอบงำ ยังความวิบัติให้แก่ครอบครัว
กตัญญูเป็นการแสดงออกของจิตใจ อันสูงและประเสริฐ
ครอบครัวจะรุ่งเรืองอยู่ 2 ประโยค ขยันกับประหยัด
ความอดทนหลีกเลี่ยงทุกข์ภัยที่ใหญ่หลวงได้
เมื่ออยากจะรู้ความในใจเขา ต้องฟังเขาพูด
การมุสาเป็นก้าวแรกเดินเข้าสู่ประตูคุก
ผู้สูญเสียความซื่อสัตย์ เหมือนสูญเสียแล้วทุกสิ่งทุกอย่าง
ความอวดดีจองหองเป็นการเริ่มต้นแห่งบาป
โกหกเพียงครั้งเดียว ถูกสงสัยตลอดกาล
ผิดพลาดเพียงก้าวเดียว เสียใจไปตลอดชีพ
อารมณ์โกรธเข้าประตูหน้า สติปัญญาก็โผออกประตูหลัง
ปุถุชนหาใช่นักปราชญ์บัณฑิตไม่ ใครบ้างจะไม่ทำผิดเลย
คนดีเกลียดชังความชั่ว เพราะรักในคุณธรรม
ความหวั่นกลัวเป็นอุปสรรคการสร้างคุณธรรมทั้งมวล
ยามรุ่งเรืองไม่ประมาท ยามตกยากต้องอดทน
อย่าอวดตนเก่งกว่าผู้อื่น โลกนี้ผู้ที่เก่งกว่าตนนั้นมีมากมาย
คนตายส่งกลิ่นเหม็นหนึ่งลี้ คนเป็นส่งกลิ่นเหม็นพันลี้
ผู้มีเมตตาธรรมย่อมไร้ทุกข์ ผู้มีปัญญาย่อมไม่ลุ่มหลง
ยามให้ไม่ควรคิด ยามรับควรตอบแทนคุณ
ความอดทนรวมกับความกล้าหาญ ย่อมบรรลุสุขแน่นอน
ความอดทนเป็นต้นไม้ให้รสแสนขม แต่การให้ผลแสนหวาน
ผู้ที่สามารถควบคุมความโกรธไว้ได้ เป็นผู้มีปัญญายอดเยี่ยม
ร่างกายสมบรูณ์ไม่ต้องใช้ยาบำรุง จิตใจดีงามไม่ต้องกินเจ
จิตที่ยึดมั่นในพุทธธรรม ไม่มีมารปีศาจมารบกวน
กุศลกรรมที่ไม่มีอะไรใหญ่เท่ากับการให้ "อโหสิกรรม"
ทั่วปฐพีล้วนมีขุมทรัพย์ เพียงแต่รอผู้มีวาสนา
ปลูกต้นไม้บำรุงราก ปลูกฝังคุณธรรมบำรุงจิตใจ
คุณธรรมความดีไม่ได้อยู่ที่ลิ้น หากเก็บไว้ในใจ
