สุภาษิต คติธรรม คำกลอน คำสอนจีนโบราณ
1. ทั่วปฐพีล้วนมีขุมทรัพย์ เพียงแต่รอผู้มีวาสนามาค้นหา
2. ปลูกต้นไม้บำรุงราก ปลูกฝังคุณธรรมต้องบำรุงจิตใจ
3. การเป็นคนต้องพยายามทำให้ดีที่สุด นอกจากนี้แล้วแต่ฟ้าลิขิต
4. คุณธรรมความดีไม่ได้อยู่ที่ลิ้น แต่เก็บไว้ในใจ
5. คนมีคุณธรรมย่อมรุ่งเรือง คนถืออำนาจย่อมหายนะ
6. ใคร่ครวญต้องช้าๆ ลงมือทำต้องรวดเร็ว
7. ต้องเคารพนับถือตนเอง มิฉนั้นแล้วจะไม่มีผู้อื่นเคารพท่าน
8. เหนือภูเขายังมีภูเขา เหนือคนยังมีคน (เหนือฟ้ายังมีฟ้า)
9. คนมักตายเพราะทรัพย์เป็นเหตุ นกมักตายก็เพราะเหยื่อ
10. คนสูงศักดิ์สอนด้วยวาจา คนต่ำศักดิ์ใช้แส้สั่งสอน
11. บุตรที่ดีย่อมมาจากบิดามารดาประพฤติสั่งสอนดี
12. คนที่มีปัญญาเห็นแก่ตัว สู้คนโง่ทำเพื่อส่วนรวมไม่ได้
13. ควรยอมผิดใจกับสุภาพชน แต่อย่าผิดใจกับคนพาล
14. คนดีมักถูกรังแก ม้าดีจึงมักถูกควบขี่
15. การวางเฉยเป็นมารยาทที่ดี แต่มากนักมักเป็นคนลับลมคมใน
16. การไม่สามารถแยกดี-ชั่ว เป็นบุคคลน่าห่วงใยที่สุด
17. จงเคารพนบน้อมผู้อื่น แล้วผู้อื่นก็จะเคารพนบน้อมท่าน
18. โชควาสนาติดตามคนกล้า เคราะห์กรรมตามหลังคนขลาด
19. คบคนดีควรผ่อนปรน คบคนชั่วควรระวังกวดขัน
20. ผู้ให้ไม่หวังผล ผู้รับไม่ควรลืม
21. ผู้กระทำการใหญ่ ย่อมไม่ถือสาคำตำหนิเล็กๆ น้อยๆ
22. ระวังการใช้จ่ายเล็กๆ น้อยๆ รูรั่วเล็กๆ อาจจมเรือใหญ่โตได้
23. โรคภัยเข้าทางปาก ภัยวิบัติก็ออกจากปาก
24. เทพเจ้าแห่งโชคลาภย่อมรักคนกล้าหาญ
25. ความขี้เกียจคือสุสานฝังคนทั้งเป็น
26. อาศัยโชคชะตาหรือจะสู้ความสามารถตนเองได้
27. รู้จักคนรู้จักหน้า แต่หารู้จิตใจไม่
28. ระยะทางพิสูจน์กำลังม้า กาลเวลาพิสูจน์จิตใจคน
29. อย่ารังแกคนยากจน อย่าหยิ่งยะโสในความมั่งมี
30. อย่าเป็นคนเห็นแก่ตัว การเห็นแกตนย่อมประสบภัยอันตราย
31. ยามมีอำนาจอย่าเหลิง ยามมีสุขก็อย่าหลงระเริง
32. ผู้รอบรู้มักถ่อมตัว ผู้โง่เขลามักหยิ่งยะโส
33. ความสามารถควรมีมาก แต่ปัญหาควรมีน้อย
34. บุรุษอัจฉริยะอยู่ที่ปาก อาชาดีอยู่ที่ฝีเท้า
35. คนซื่อสัตย์พูดคำใดถือเป็นสัญญาคำนั้น
36. หนทางนั้นเคี้ยวคด แต่เหตุผลนั้นเที่ยงธรรม
37. ของมีพิษห้ามกิน ของผิดกฎหมายห้ามทำ
38. บุคคลชอบระแวงสงสัย ไม่ควรประกอบธุรกิจร่วมกัน
39. การทำงานอย่าเอาแต่ทิฏฐิของตน ต้องเข้าใจเหตุผลของงาน
40. ปัญญาชนควรสนิทไว้ แต่หาใช่ว่าต้องตามเขาไปเสียทุกอย่าง
41. ดอกไม้งามมักไม่หอม ดอกไม้หอมมักไม่งาม
42. การดำรงชีวิตประจำวัน ใช้คำว่า “ง่ายๆ “ ย่อมสบาย
43. ความรู้ทำให้รู้จักถ่อมตน ไร้ความรู้ทำให้จองหองอวดดี
44. ความโกรธทำให้ตนเองรับทุกข์ทรมาน
45. คนโง่เท่านั้นมักอวดตนเป็นคนฉลาด
46. สุภาพชนเหนือผู้อื่น อยู่ที่รู้จักนอบน้อมถ่อมตนเท่านั้น
47. ใช้จ่ายสิ้นเปลืองนำมาซึ่งความขาดแคลนอดสู
48. ขอให้ทุกคนจงสดับ อย่าได้ไม่รู้จักประมาณตน
49. รายได้น้อย รายจ่ายมาก ยังให้ทุกข์ทั้งชีวิต
50. ความมัธยัสถ์เป็นหนทางแห่งความร่ำรวยที่ยิ่งใหญ่
51. ไม่มีสิ่งใดไม่ประสบความสำเร็จ หากมีความขยันอดทน
52. กิจกรรมทั้งมวล ความซื่อสัตย์สำคัญที่สุด
53. คุณความดีเว้นจากการทำบาป และไม่คิดทำบาปอีกด้วย
54. ภายใต้ฟ้าไม่มีสิ่งใดมาก สำหรับผู้มีใจพากเพียร
55. มารยาทดีงามต่อคนเป็นสิ่งที่มีค่ายิ่งกว่าสิ่งใด
56. มูลรากของความชั่วร้าย มาจากความเกียจคร้าน
57. ความรีบร้อนมักนำความผิดพลาดมาให้เสมอ
58. ผู้มีความเพียรอย่างแรงกล้า เท่ากับสำเร็จไปแล้วครึ่งหนึ่ง
59. การกล่าววาจากระทบผู้อื่น เหมือนคมมีดกรีดหัวใจ
60. หญิงขี้เกียจกับเตียงที่อบอุ่นย่อมแยกจากกันยาก
61. เรื่องราวของครอบครัวไม่ควรแพร่งพรายออกนอกเรือน
62. คบหากันเพราะรูปโฉม ความงามร่วงโรย ความรักที่สลาย
63. เมื่อฝ่ายหนึ่งไม่ต้องการ ทั้งคู่ก็ย่อมไม่เกิดทะเลาะกัน
64. อยู่บ้านอาศัยพ่อ แต่งงานอาศัยสามี แก่เฒ่าอาศัยลูกหลาน
65. จงเอาความรักบุตรภรรยาไปมอบให้แก่บิดามารดา
66. ภรรยาเพื่อน อย่าได้รังแกล่วงเกิน
67. มารดาที่อบรมดีคนเดียวมีค่าเลิศเท่าครูร้อยคน
68. พันคนก็มีเรื่องทุกข์พันอย่าง แต่มีทุกข์ไม่เหมือนกันสักคน
69. ปัจจุบันละเลยเรื่องเล็กน้อย ภายหน้าเสียใจอย่างใหญ่หลวง
70. การพูดจาไม่รู้จักถ่อมตน ธุรกิจก็ยากที่จะประสบผล
71. คนที่ไม่มีรอยยิ้มแย้ม อย่าคิดเปิดทำกิจกรรมการค้า
72. คนต้องมีกิริยาสุภาพ ดุจดอกไม้ต้องมีกลิ่นหอม
73. ผู้ชอบทะเลาะวิวาท ย่อมมีมิตรน้อย
74. ถอยสักก้าว ทะเลดูกว้าง ท้องฟ้าสดใส
75. อาศัยผู้อื่นอย่าเอาแต่ใจตน ต้องเรียนรู้นิสัยผู้อื่นด้วย
76. ผู้ไร้สัจจะ ถึงจะมีความสามารถก็ไร้ประโยชน์
77. มูลเหตุแห่งความเสียทรัพย์มาจากความเร่งรีบเสมอ
78. เดินพลาดเพียงก้าวเดียว อาจทำให้งานใหญ่พังได้
79. ผู้ไม่คิดการณ์ไกล มักประสบความทุกข์ยากเมื่อจวนตัว
80. บุคคลเปิดช่องให้โทสะครอบงำ ยังความวิบัติให้แก่ครอบครัว
81. กตัญญูเป็นการแสดงออกของจิตใจ อันสูงและประเสริฐ
82. ครอบครัวจะรุ่งเรืองอยู่ 2 ประโยค ขยันกับประหยัด
83. ความอดทนหลีกเลี่ยงทุกข์ภัยที่ใหญ่หลวงได้
84. เมื่ออยากจะรู้ความในใจเขา ต้องฟังเขาพูด
85. การมุสาเป็นก้าวแรกเดินเข้าสู่ประตูคุก
86. ผู้สูญเสียความซื่อสัตย์ เหมือนสูญเสียแล้วทุกสิ่งทุกอย่าง
87. ความอวดดีจองหองเป็นการเริ่มต้นแห่งบาป
88. โกหกเพียงครั้งเดียว ถูกสงสัยตลอดกาล
89. ผิดพลาดเพียงก้าวเดียว เสียใจไปตลอดชีพ
90. อารมณ์โกรธเข้าประตูหน้า สติปัญญาก็โผออกประตูหลัง
91. ปุถุชนหาใช่นักปราชญ์บัณฑิตไม่ ใครบ้างจะไม่ทำผิดเลย
92. คนดีเกลียดชังความชั่ว เพราะรักในคุณธรรม
93. ความหวั่นกลัวเป็นอุปสรรคการสร้างคุณธรรมทั้งมวล
94. ยามรุ่งเรืองไม่ประมาท ยามตกยากต้องอดทน
95. อย่าอวดตนเก่งกว่าผู้อื่น โลกนี้ผู้ที่เก่งกว่าตนนั้นมีมากมาย
96. คนตายส่งกลิ่นเหม็นหนึ่งลี้ คนเป็นส่งกลิ่นเหม็นพันลี้
97. ผู้มีเมตตาธรรมย่อมไร้ทุกข์ ผู้มีปัญญาย่อมไม่ลุ่มหลง
98. ยามให้ไม่ควรคิด ยามรับควรตอบแทนคุณ
99. ความอดทนรวมกับความกล้าหาญ ย่อมบรรลุสุขแน่นอน
100.ความอดทนเป็นต้นไม้ให้รสแสนขม แต่การให้ผลนั้นหอมหวาน
101.ผู้ที่สามารถควบคุมความโกรธไว้ได้ เป็นผู้มีปัญญายอดเยี่ยม
102.ร่างกายสมบูรณ์ไม่ต้องใช้ยาบำรุง จิตใจดีงามไม่ต้องกินเจ
103.จิตที่ยึดมั่นในพุทธธรรม ไม่มีมารปีศาจมารบกวน
104. กุศลกรรมที่ไม่มีอะไรใหญ่เท่ากับการให้ “อโหสิกรรม
